nedjelja, 7. prosinca 2014.

Metode smanjivanja anksioznosti kod dijece i mladih s teškoćama učenja

http://www.mojedijete.com/wp-content/uploads/2013/09/dijete-u-skoli.jpg
Pregledom istraživanja može se naići na više različitih programa usmjerenih ka smanjenju anksioznosti kod djece, baziranih na kognitivno-bihevioralnom tretmanu, principima gestalta, metodama relaksacije (joga, duboka mišićna relaksacija...) idr. Wachelka i Katz (1999) izvješćuju da su učenici srednje škole i studenti s teškoćama učenja nakon 8 tjedana kognitivno-bihevioralnog tretmana smanjili anksioznost, poboljšali navike učenja i samopouzdanje. Kognitivno-bihevioralne metode uključivale su progresivnu mišićnu relaksaciju, vođenu imaginaciju, samoupute, trening učenja i vještine pisanja ispita. Neven i Benjamin (1991, prema Veenman., Kerseboom, Imthorn, 2000) pokazali su da su učenici koji imaju anksioznost Tipa 1 (zbog manjka vještina) profitirali više treningom vještina, a učenici koji imaju anksioznost Tipa 2 (zbog irelevantnih nametajućih misli) više su dobili kroz trening desenzitizacije. U drugom istraživanju trening vještina kod studenata s teškoćama učenja pokazao se učinkovitim u poboljšavanju samihvještina učenja, no nije imao utjecaj na smanjenje anksioznosti (Giordano, 2000). Nađeno je također da metode gestalta mogu biti uspješne u smanjenju anksioznosti (Shraga 1991). Učenici su bili podijeljeni u eksperimentalnu i kontrolnu grupu. Eksperimentalna grupa je kroz 4 susreta učila i dijelila osobna iskustva doživljaja anksioznosti, učila o pogrešnoj percepciji, relaksaciji, disanju,svjesnosti, razlikovanju prošlosti, sadašnjosti i budućnosti te naučeno vježbala u svakodnevnim situacijama. Rezultati su pokazali da je nakon treninga eksperimentalna grupa bila značajno manje anksiozna od kontrolne grupe. Nadalje, trening relaksacije namijenjen smanjivanju anksioznosti kod učenika postao je dijelom školskog programa u nekim američkim školama. Metode uključuju sistematsku desenzitizaciju, jogu, vođenu fantaziju, biofeedback i duboku mišićnu relaksaciju (Proeger, Myrick, 1980). Glanz (1994) je utvrdio uspješnost programa baziranog na metodama smanjivanja stresa. Dječaci s teškoćama učenja petih razreda pohađali su program vježbi disanja, koncentracije i kretanja tokom cijele godine te značajno smanjili anksioznost u odnosu na kontrolnu grupu.

Nema komentara:

Objavi komentar